
วัดเชียงยืน
ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่
วัดเชียงยืนมีชื่อปรากฏในตำนานพงศาวดารโยนก ในรัชกาลของพระเมืองแก้ว (ครองราชย์ พ.ศ. 2038 – 2068) ว่า “…เมื่อจุลศักราช 280 ปีขาลสัมฤทธิ์ศก พ.ศ. 2061 วันเสาร์ เดือนแรม 5 ค่ำ บรรจุ พระบรมธาตุ ณ องค์พระเจดีย์ เรียกวัดฑีมาชีวะราม และในระหว่างนี้คงมีการก่อสร้างพระเจดีย์ขึ้นในวัดนี้ เพราะปรากฏในจุลศักราช 88 พ.ศ.2062 ปีเถาะ เอกศก วันอาทิตย์เดือน 8 ขึ้น 3 ค่ำ ยกฉัตรยอด เจดีย์ฑีมาชีวะราม (เชียงยืน) องค์เจดีย์นั้นสร้างขึ้นในรัชกาลพระเมืองแก้ว…” ส่วนองค์เจดีย์ปัจจุบันคงได้บูรณปฏิสังขรณ์ขึ้นภายหลัง
วัดเชียงยืน มีความสำคัญเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ล้านนาดังกล่าวมานี้ และในสมัยที่บ้านเมืองตกอยู่ในสภาวะที่มีการจลาจลวุ่นวาย เกิดศึกสงครามกับพม่า จนกระทั่งถูกพม่ายึดครองเชียงใหม่เป็นเวลานานนั้น วัดเชียงยืนก็ตกอยู่ในสภาพตามสถานการณ์บ้านเมืองและกลายเป็นวัดร้างในระหว่างปี พ.ศ.2317-2337 เมื่อพระวชิระปราการ (กาวิละ) การขับไล่พม่าออกไปได้ และได้มาบูรณปฏิสังขรณ์พระอารามเก่าในปี พ.ศ.2337 (จ.ศ.1156 ปีขาลศก) คงได้บูรณะวัดนี้ขึ้น และต่อมาคงได้มีการบูรณะขึ้นอีกหลายครั้งดังปรากฏอยู่จนทุกวันนี้